อะไรที่ทำให้คนส่วนใหญ่ หาเงินจากความรู้ที่ตัวเองมีไม่ได้?
นั่นคือคำถามแรก ที่เราต้องรู้กันก่อน
และบทความนี้ ผมจะบอกเรื่องนี้กับคุณครับ
นักเรียนของผมส่วนใหญ่ที่ต้องการเปลี่ยนความรู้เป็นคอร์สออนไลน์ แล้วทำไม่ได้
มีอุปสรรคใหญ่ ดังนี้
พวกเขารู้สึกว่า สิ่งที่ตัวเองทำ จะดีพอหรือ? จะมีคนซื้อหรือ? จะขายได้หรือ?
สิ่งที่เรารู้จะมีค่าไหม? จะมีคนสนใจไหม?
มันเป็นเรื่องพื้นๆ ที่ไม่น่ามีคนสนใจหรือเปล่า?
มาดูตัวอย่างกันหน่อย
คนที่ทำอาหารพอเป็น คิดว่าการทำยำวุ้นเส้น หรือต้มยำไก่ เป็นเรื่องยากเกินไปไหม?
ส่วนใหญ่ก็คงตอบว่าไม่ยาก
มันเป็นเป็นเรื่องพื้นฐาน ที่คนไทยที่ทำอาหารเป็นทำกันได้ใช่ไหม?
แต่รู้ไหม? ว่ามีคนทำคอร์สสอนทำอาหารไทยแบบนี้ขาย
แล้วได้เงินเป็นล้านบาทเลย
นักเรียน 2,111 คน * 599 บาทต่อคอร์ส = 1,264,489 บาท
ไม่เลวเลยใช่ไหม?
เพียงแค่แบ่งปันความรู้การทำอาหาร แล้วมียอดขายหลักล้าน
แต่คุณต้องเข้าใจก่อน ว่าใครกันที่อยากซื้อคอร์สจากคุณ
ในกรณีนี้ ต้องไม่ใช่คนไทยแน่ๆ
ถ้าคุณเข้าใจว่า “ใคร” ต้องการความรู้และประสบการณ์ของคุณ
การทำคอร์สขายดีก็ไม่ใช่เรื่องยาก
ส่วนใหญ่ที่เรารู้สึกว่าความรู้ของเราไม่มีค่า
นั่นเป็นเพราะ เรายังไม่ได้ใช้ความพยายามมากพอ
ที่จะมองหา ว่ากลุ่มผู้เรียนที่ได้ประโยชน์เป็นใคร
ผมมีนักเรียนอีกคน เป็นแม่บ้าน
อยู่กับบ้านเลี้ยงลูกมาเป็นสิบปี
เธอบอกว่า ไม่มีความสามารถอะไรเลย
แล้วจะทำคอร์สออนไลน์ได้ไหม?
ลองคิดถึงผู้เรียนกันก่อนนะครับ
เอาเป็นคุณแม่มือใหม่ ที่พึ่งมีลูกก็ได้
คิดว่าคุณแม่บ้านมีอะไรที่คุณแม่มือใหม่อยากเรียนรู้บ้าง?
เทคนิคการทำให้ลูกเบื่ออาหาร กลับมาทานข้าวอีกครั้ง
การเลี้ยงทารกที่ชอบตื่นและร้องในเวลากลางคืนสำหรับพ่อแม่ที่เป็นมนุษย์เงินเดือน
และคงมีอีกหลายหัวข้อมากที่คุณแม่มือใหม่อยากจะรู้ใช่ไหม?
ผมเชื่อว่า ความรู้ที่คุณมี
ย่อมมีใครบางคนยินดีจ่ายเงินเพื่อให้คุณสอนเขา
แต่คุณต้องหาคนเหล่านั้นให้พบครับ
และถ้าคนเหล่านั้น มีปริมาณมากพอ
คุณย่อมทำเงินแสนจากคอร์สออนไลน์ของคุณได้แน่ๆ
ดังนั้น เคล็ดลับข้อที่ 1 “ทำคอร์สออนไลน์ ลงทุน 0 ขายได้แสน”
นั่นก็คือ “ความเชื่อ” ครับ
คุณต้องเชื่อก่อน ว่าคุณมีความรู้, ประสบการณ์ที่มีค่า
และมีคนอยากเรียนรู้กับคุณ
คุณเพียงต้องหามุมให้เจอ
ว่าใครจะเป็นผู้เรียนของคุณ
และนี่ก็คือ เคล็ดลับข้อที่ 1 ที่คุณต้องผ่านไปให้ได้
เพื่อที่จะทำเงินแสนจากการทำคอร์สออนไลน์ครับ
พรุ่งนี้ ผมจะพูดถึงเคล็ดลับข้อต่อไป
แล้วพบกันครับ
อ.บอย วรธณัท